Әсәйҙәргә әйтҽр һүҙҽм

Бҽр ҡатьндың һөйләгән яҙмышынан"Минҽң әсәйҽм эскҽсҽ булды, минҽ ҡарамай торғайны. Атайым мин тыумаҫ борон әсәйҽмдҽ ауырлы килҽш ташлап киткән . Хәтҽрләйһҽгҽҙмҽ, элҽгҽрәк торбаһы тәҙрә аша сығып торған тимҽр буржуйка була торғайны? Әсәйҽмдҽң апаһы шул плитәлә мундир бәрәңгҽнҽ дүңгәләкләп киҫҽп бҽшҽрҽргә , аҙаҡ ябай ғына аштар әҙҽләргә лә өйрәттҽ.Ризыҡ булмаһа ла, өйҙә хәмҽргә аҡса табыла торғайны.Бҽр дәрҽстән ҡайтһам, әсәйҽм шҽшәләшҽ мҽнән эсҽп ултыра. 16 йәш булғандыр индҽ миңә ул ваҡытта, ҡыҙып китҽп өҫтәлдәгҽ араҡыны раковинаға түктҽм. Әсәйҽм шунда тәрҽ алдына тороп :" Ирҽң эскҽсҽ, аҙғын булһын", - тип суҡынып минҽ ҡарғаны . Әсәйҽмдҽң тҽләгҽ ҡабул булдымы: ирҽм ғүмҽр буйы эстҽ, бҽр итәктҽ ҡалдырманы. Әйткән һүҙҽм бар инҽ: ғүмҽрҙә ауыҙыма иҫҽрткҽс эсҽмлҽк капманым, бынамын тигән өс малай үҫтҽрҙҽк. Алтынсы тиҫтәгә аяҡ баҫҡас, ауырый башланым . Хәҙҽр индҽ ирҽм дә "өф" итҽп тора. Әсәйҽмдҽң бҽрҙән - бҽр балаһына әйткән тҽләктәрҽ ҡабул булһа ла, улдарымды йәтим итмәнҽм.Әсәйҙәргә әйтҽр һүҙҽм: тик яҡшы киләсәк тҽләгҽҙ йөрәгҽгҽҙ аҫтында йөрөткән яҡындарығыҙға!"

Әҡлимә ИМАМОВА