Һөтө, наҙы, ҡото менән килһен,
Тик китмәһен донъя кирегә.
Әсәйҙәрҙең һабан һөргәне,
Әсәй менән һыйыр күргәне...
Әҙерләгеҙ ап-аҡ күнәктәр,
Һыйыр һауыу кеүек изге эшкә
Тотоноғоҙ ихлас теләктән.
Имсәктәрен йылы һыуҙар менән
Йыуып ҡына майлап алығыҙ,
Быҙауҙарын ҡушып эйҙерегеҙ,
Ағын күндәм бирер малығыҙ.
Заман һөмһөҙ, һөтһөҙ булғанда ла
Бирешмәгеҙ, һап-һау тороғоҙ.
Һыйырығыҙ бары һөт-ҡот бирһен,
Әсәйҙәр ҙә һабан һабы менән
Зар яҙмаһын яҙын яланда...
Ниҙәр булыр тағы еремә?..
Ҡото, моңо, ғәме менән килһен,
Тик китмәһен донъя кирегә!..